Waarom bestaan Tweelingzielen en wat is hun doel?

Tweelingzielen bestaan en ze zijn letterlijk wat het woord zegt: het zijn tweelingen: zielen met dezelfde gevoelsvibratie (of dezelfde geboortetijd). Ze zijn niet afhankelijk van elkaar op welke manier dan ook. Ze zijn ook niet man of vrouw. Maar ze zijn wel ‘into’ elkaar.

De reden van tweelingzielen is niet zoals je denkt om te leren. Eigenlijk is het helemaal niet om iets te ‘leren’. Het doel is puur plezier en creativiteit. Tweelingzielen hebben geen functie binnen dualiteit. Je ontmoet je tweelingziel wanneer je gezamenlijk transcendeert (opstijgt in bewustzijn), wanneer je jezelf weer identificeert met de God in jezelf die heel en onverdeeld is en die elke vorm of verschijning kan aannemen. Tweelingzielen ontmoeten elkaar op hun weg ‘naar (t)huis’.

Thuis, De Bron en de Lichtvonk (monade)

In het begin was er De Bron, het ‘Al wat is’, de totaliteit van alles. Binnenin deze Bron was er bewustzijn van Zijn, Zelfbewustzijn, datgene wat God genoemd wordt of ‘Ik ben die ik ben’. In deze staat van totale vrede, onvervalste perfectie, onbeweeglijke en eeuwige gelukzaligheid, ontstond er een staat van verveling. En ontstond er een verlangen of een drang naar ‘iets anders’.

Dit verlangen of deze drang naar ‘iets anders’ zorgde ervoor dat de Bron losse, individuele lichtvonken losliet om zichzelf te exploreren in alle dimensies, om te ervaren wat er allemaal is te ervaren, en om uiteindelijk zich weer te voegen bij de Bron, waardoor de originele Bron meer is geworden dan daarvoor.

Het verlaten van de Bron/Thuis | Ontstaan van dualiteit
Op het moment dat je de Bron verlaat, begint de dualiteit (kennis van goed en kwaad, afgescheidenheid/Adam en Eva). Opeens is er donker én licht, groot en klein, ziek en gezond, etc. De realiteit is daarmee gespleten. Je hebt geen referentiekader meer voor ‘waar’ je bent.

Elke lichtvonk wordt een ‘Monade’ genoemd. Deze monade is individueel en toch maakt die deel uit van het Geheel, de Eenheid, de Totaliteit. En net als de delen in een hologram, bevat elk fragment van het Geheel een complete replica van de Totaliteit, zoals die was in z’n perfecte staat. De monade is begiftigd met een drang om terug te keren in deze perfecte staat, waardoor die in een eeuwigdurend beweging is richting God (Thuis).

Tweelingzielen en Tweelingvlammen zijn twee halven van een monade, de lichtvonk geschapen door God, waar ze individueel zichzelf ervaren en toch verbonden zijn in bewustzijn. De twee zullen zich weer verbinden voordat de monade zich weer voegt bij de Eenheid. De twee zullen afzonderlijke, individuele paden van spirituele groei bewandelen. Ze hoeven niet op dezelfde tijd te incarneren op aarde. En als ze op hetzelfde moment incarneren op aarde, hoeven ze elkaar nog niet te ontmoeten. Hun doel is niet om samen te zijn in een romantische relatie in een fysiek lichaam, maar om spiritueel te groeien naar de eventuele herverbinding met elkaar en om zich weer te voegen bij de Bron.

Eindtijden

Er wordt ook gezegd dat in de ‘eindtijden’ van een groot tijdperk hier op aarde, waar we nu ook doorheen gaan, dat vele tweelingzielen elkaar zullen vinden voor het spirituele werk wat nodig is tijdens deze tijden. Voor de groei en ontwikkeling van hun eigen ziel alsmede om anderen te helpen om naar een hoger vibrationeel niveau te gaan van Zijn of bestaan.

Tweelingziel als link tussen individualiteit en een-zijn

Eerst door alle highs en low’s van het leven gaan

Als je eenmaal door alle highs en low’s van het leven gegaan bent, komt er een moment waarop jij je tweelingziel ontmoet. In de energie en verschijning/aanwezigheid van je tweelingziel zul je een heel wezenlijk deel in jezelf herkennen. Iets wat jouw essentie is buiten de dualiteit. Hierdoor word jij beter bewust van wie je ‘echt’ (echt) bent.

De tweelingziel neemt je mee voorbij je beperkte overtuigingen over jezelf. Je bevrijdt jezelf door dit gereflecteerd te zien in je tweelingziel. Als een soort van reminder en niet iets wat te doen heeft met emotionele afhankelijkheid. Het versnelt je reis terug naar huis, omdat het je aanzet tot een hoger niveau van een-zijn, terwijl je ondertussen je eigen unieke ik houdt.

De tweelingziel fungeert als een soort link tussen individualiteit en een-zijn. Het is een soort van springplank naar een-zijn. Als je met je tweelingziel verbindt, bewust en stoffelijk, breng je iets nieuws tot stand: een derde energie wat is geboren uit hun gecombineerde actie. Die energie helpt altijd om bewustzijn van eenheid te vergroten dan enkel hun tweeën.

Samen op weg naar Thuis in Liefde en Eenheid

Omdat ze op weg zijn naar huis, voelen tweelingzielen zich geïnspireerd om de energieën van liefde en eenheid te verankeren in de aarde en dat doen zij op een manier die aansluit bij hun eigen unieke talenten en vaardigheden. Op deze wijze bouwt deze tweelingzielen liefde een springplank tussen Een-zijn en Eenheid. In plaats van dat 2 tweelingzielen 1 worden, worden zij als 1-en samen opgeteld 3. De band tussen Tweelingzielen is hierdoor een Heilige Band. Het is een alchemistisch huwelijk van de hoogste orde.

Het verhaal van Tweelingzielen en tweelingvlammen

Er waren eens, in een ver land gehuld in de nevelen van de oudheid, twee zielen die voorbestemd waren om eeuwig met elkaar verweven te zijn. Deze zielen waren niet zomaar gewone metgezellen op de reis van het leven; het waren tweelingvlammen, twee helften van dezelfde kosmische essentie, gescheiden bij het aanbreken van de tijd, maar er voor altijd naar verlangend om zich te herenigen. In hun aardse incarnaties doorkruisten de tweelingzielen talloze levens, waarbij elk leven hen dichter bij de goddelijke vereniging bracht waar ze zo vurig naar zochten. Ze dansten door het tapijt van de tijd, ontmoetten elkaar soms als geliefden, vrienden of tegenstanders, maar herkenden altijd een diepgaande verbinding die de grenzen van ruimte en tijd overstijgt.

In één leven waren ze door sterren gekruiste minnaars, verscheurd door de wrede dictaten van de samenleving, hun liefde verboden maar helder brandend in de diepten van hun ziel. In een ander geval waren ze broers en zussen, verbonden door bloed, maar verenigd door een onverbrekelijke band van liefde en loyaliteit. En in weer een ander geval waren ze spirituele leraren, die elkaar met onwankelbare toewijding en wijsheid langs het pad van verlichting leidden.

Maar het was in een bescheiden dorp, te midden van glooiende heuvels en fluisterende bossen, dat hun meest aangrijpende verhaal zich ontvouwde. In dit leven incarneerden de tweelingzielen als verwante geesten, samengetrokken door een magnetische kracht die een rationele verklaring te boven ging. Ze ontmoetten elkaar onder het gevlekte licht van een eeuwenoude eik, en hun zielen herkenden elkaar met een gevoel van vertrouwdheid dat door de eeuwen heen weergalmde.

Terwijl ze samen door het leven reisden, kregen ze te maken met beproevingen en beproevingen die de kracht van hun band op de proef stelden. Ze doorstonden stormen van twijfel en onzekerheid, navigeerden door het labyrint van menselijke emoties en werden geconfronteerd met hun diepste angsten en onzekerheden. Maar ondanks dit alles bleef hun liefde standvastig en onwrikbaar, een baken van licht dat hen door de duisternis leidde.

In de nadagen van hun aardse bestaan, toen hun sterfelijke lichamen broos en vermoeid werden, vonden de tweelingzielen troost in de wetenschap dat hun liefde eeuwig was. Toen ze elkaar voor de laatste keer in de ogen keken, voelden ze een diep gevoel van vrede en voltooiing over zich heen komen, wetende dat ze spoedig herenigd zouden worden in het rijk van de geest. En dus, terwijl hun fysieke vormen in de ether vervaagden, versmolten hun zielen als één en stegen ze op naar de hemel in een gloed van goddelijk licht. Op dat tijdloze moment werden ze een unieke, stralende uitdrukking van liefde, die de beperkingen van de individualiteit overstijgt en opgaat in de oneindige kosmos. Hoewel hun aardse reis ten einde was gekomen, leefde het verhaal van de tweelingzielen voort, een bewijs van de blijvende kracht van liefde om alle grenzen te overstijgen en zielen door de eeuwen heen te verenigen. En terwijl de sterren fonkelden in de fluwelen hemel erboven, scheen hun liefde helder als een leidende ster, die het pad verlichtte voor iedereen die durfde te dromen van een liefde die geen grenzen kent.