Een lever die ‘strak’ staat

Wat heb je allemaal op je lever?

Een man zat in een rollercoaster met zijn leven. Welke kant moest hij nu op? Moest hij vechten voor z’n gezin of opgeven? Hij had nog zoveel plannen en dromen, maar hij leefde nu het leven van zijn nachtmerries. Maar daar kwam hij niet voor, volgens zijn acupuncturist was zijn lever flink overbelast en raadde hem aan om naar de oorzaak ervan te kijken. 

Hij kwam uit op een slagveld, een groot strijder, snel en krachtig en niet bang. Hij vond het fijn met de mannen, zijn kameraden, ondanks al het gegil van destructie en dood om hem heen. 

Op een bepaald moment voelde hij een warm gevoel in zijn buikgedeelte en hij merkte dat hij geen controle meer over zijn lichaam had, hij zakte door zijn knieën en stierf langzaam, door dood te bloeden, terwijl de aarde rommelde en onrustig was van alle gevechten die gaande waren. Er zat een pijl precies op de plek waar zijn lever zat. Een pijl die hem zoveel pijn zou moeten doen dat hij zou sterven.

Hij herkende alle symptomen en klachten in zijn huidige leven en besefte dat hij nog steeds eigenlijk bezig was om op te staan. 

Hij besefte dat hij niet kon kiezen tussen zijn thuissituatie en situaties met kameraden, vrienden of collega’s of anders gezegd het buitenleven. Het buitenleven gaf hem zoveel opwinding en spanning die hij thuis niet kon vinden, maar hij wist ook dat hij deze levensstijl ‘niet zou overleven’. Hij probeerde deze twee werelden uit elkaar te houden, maar merkte dat hij overal minder en minder ‘aanwezig’ was, alles leek onder hem vandaan te vallen. Net als zijn iichaam op het slagveld, nadat hij geraakt werd door een pijl. 

Hij liet zichzelf sterven, naar het licht gaan waar zijn kameraden op hem wachten en ook zijn gezin. Ze vertelde hem dat het zo ging en dat hij het nu had geleerd wat vechten (oorlog) was en wat dat opleverde. En ze vertelden dat er nu een tijd van vrede kwam en dat vechten niet meer nodig was. Er was genoeg wat ook voor opwinding en spanning in zijn leven kon zorgen, waarbij zijn thuis en ‘buiten’ perfect in elkaar zouden kunnen overvloeien.