Alles hebben en toch iets missen

Ze was op een punt aangekomen waarop ze alles had. Alles was in principe op orde. Maar ze kon geen rust vinden en werd er depressief van. En ze wist niet waar dat aan lag. Natuurlijk zou ze een leuke partner willen hebben en op dat vlak was ze al bezig met iemand anders om daaraan te werken. Ze had namelijk moeite om zich open te stellen in een relatie en had nog wat issues met vader. Maar ze kwam voor die rust. Die rust die ze maar niet kon vinden. Het maakt haar geïrriteerd (boos en verdrietig), en ook opstandig en ook heel moe.

Een van haar moeilijkste ervaringen, die ze had doorgegeven via de vragenlijst, was dat ze haar eerste vriendje verloor toen hij 16 was. Hij had net zijn brommer waar die al heel lang naar had uitgekeken. Over niets anders had hij het, hoe dichterbij die brommer kwam. Samen zouden ze gaan rijden. Plannen hadden ze. En ook al was het in de buurt, het voelde aan alsof de stad introkken. De wijdse wereld in. Weg van thuis. Weg van de benauwende ouders en vooral haar vader. Maar de tweede dag kwam het bericht dat hij verongelukt was. Weg was een diepe vriendschap, weg waren de dromen. Ze hoopte dat ze het zou vergeten. Dat er een dag zou zijn waarop die leegte gevuld zou zijn. En o ja, ze had ook vaak last van darm- en buikproblemen.

In Regressie

‘Klaar voor een nieuwe fase’

Ze kwam terug in het moment dat ze zich klaarmaakte voor de zaterdagavond. Ze zouden naar de disco gaan. En dit keer met de brommer. Alles was anders. Meer exciting. Ze droomde al weg. Weg van hier. Totdat haar moeder haar kamer binnen kwam en het nieuws vertelde. Alsof alle lucht uit haar gezogen werd. Alles stond stil. Alles was leeg en onwerkelijk. Iets wat niet werkelijk kon en mocht zijn was dat wel. Ze huilde. Alsof de wereld was vergaan. Ze moest leren om al die verlangens in de koelkast te zetten, te verbannen en zich te richten op het nieuwe. Datgene wat haar weer een goed gevoel zou geven. Gevuld. Compleet en heel. Maar ze deed daarna zo haar best, dat ze nu moe was. In en in moe en verdrietig. Het kwam maar niet.

‘Met hem zou alles perfect zijn’

Ze ging verder terug naar een vorig leven, waar ze een zwaar leven thuis had. Een hele dominante vader. En hoewel ze aan luxe niets te klagen hadden, mistte er iets in haar. Totdat ze een jongen tegenkwam. Een geweldige jongen. Alles in haar kwam tot leven. Dit was haar vervulling van alles. Met hem zou alles perfect zijn. En ze trouwden. En ze stonden op het punt om kinderen te krijgen toen hij werd weggeroepen voor de oorlog. Hij kwam nooit meer terug. De twee mannen aan de deur vertelden dat haar man was omgekomen. Ze kreeg geen lucht meer. In de jaren erna probeerde ze een manier te vinden om te overleven. Ze stierf uiteindelijk jong en moegestreden. Datgene wat ze zocht had ze niet gevonden in dit leven. En diegene met wie ze wilde zijn was er niet meer.

Precies zo, zoals zij daar lag vlak voordat ze ging sterven, voelde zij zich nu. Het zou niet meer komen. Ze had te grote hopen die helemaal niets hebben opgeleverd. En nog steeds zat ze met dezelfde problemen. Ze concludeerde over haar leven :”Als je te grote verwachtingen hebt, word je altijd teleurgesteld. Zo teleurgesteld dat je niet meer weet hoe je moet leven. En daarom is het ‘t beste om een leven te hebben met niet zulke hoge verwachtingen.”

Opgewacht door haar man

Ze besloot te sterven en kwam daar haar man tegen, die voor het licht op haar wachtte. Hij was nog niet overgegaan en was nadat hij was doodgeschoten naar ‘huis’ gegaan en was hij bij haar in huis gebleven en soms hechtte hij zich aan haar vast. Ze had hem nooit volledig opgemerkt. Wel soms, op bepaalde momenten waarop ze het gevoel had dat hij er was, maar dat ze niet kon zeggen waar dat door kwam. Zo blij was hij om haar nu weer te zien. Ze omhelsden elkaar en vervolgden hun weg naar het licht. Daar werd ze opgewacht op haar vader. Die ook blij was om haar te zien en niet meer de dominante vader was die die toen was. Hij legde haar uit dat hij precies had gedaan waar zij om had gevraagd: Ook al heb je alle luxe er blijft altijd een stukje onrust en niet compleet voelen. Hij moest ervoor zorgen dat ze alles hadden, maar geen rust. Hij zette haar onderbewust onder druk om het gevoel en het geloof in zichzelf te vinden om zo een leven te ervaren waarin het wel allemaal kan.

'Brothers in Arms’

Haar man vertelde dat haar eerste vriendje zijn beste vriend en kameraad uit het leger was. Hij had haar beloofd dat hij ervoor zou zorgen dat hij weer zou terugkeren bij zijn vrouw om daarna een voetbalelftal aan kindjes te maken. Niet lang daarna stierf hij en wilde zich houden aan zijn belofte aan zijn kameraad.

Haar eerste vriendje kwam aangelopen en knuffelde haar en gaf haar de sleutels van zijn brommer. Hierdoor voelde zij zich weer open gaan om een liefde te ervaren en binnen te laten. De liefde die naast haar eerste liefde stond. Haar man, die terug zou komen en nu weer terug is, maar nog terug gaat komen.

Antwoorden, Inzichten & Heling

De vrouw begreep nu waar haar klachten en problemen vandaan kwamen en ook wat de reden is dat ze deze had. Helemaal klaar voor precies die liefde, klaar voor het ervaren van een compleet en heel leven. En kindjes. Meer dan perfect. Zelfs beter dan dat zij zich van tevoren had kunnen voorstellen. Het gaf haar zoveel rust en ze voelde zich rijker dan ooit.